Leegte

Ik weet dat het tijd is om iets te schrijven
misschien een woord van afscheid
een slotzin als eindpunt

in het licht van nieuwe momenten
en nieuwe dromen zonder meer

Ik probeer, dat weet je wel
niet altijd met succes

Dan schenk ik je maar
mijn afscheidskus
onder een verlegen "dankjewel"

terwijl een traan rolt
over mijn wangen

Mijn tante (+ 11.11.2007)

Er valt eigenlijk
niet veel meer te zeggen
dan het gesnik
in de doodstille kamer

De kus op je bleke huid
en de tranen op je koude handen
wensen je een goede reis
dat heb je nu wel verdiend

Gisteren hield ze de laatste wacht
nu een gebroken vrouw
Ik verberg mijn moeder
in mijn armen

Geen grote woorden
of helende clichés
enkel mensen die van je houden
nu in diepe rouw

Het ga je goed, liefste tante,
misschien drinken we ooit terug
samen dat glas Chianti
met zicht op de groene heuvels

My future just passed (by Chet Baker)

There goes the girl I dreamed all thru school about,
There goes the girl I'll now be a fool about
Ring down the curtain, I'm certain at present
My future just passed.
Don't even know if she has been spoken for.
If she is tied, the ties must be broken, for
life can't be that way,to wake me then break me
My future just passed.
Stars in the blue, tho' you're at a distance
You can at least do this,
Sometimes a boy encounters resistance
Help Me to win this miss.
Here are my arms, may she find illusion there.
Look in my heart, there is no confusion there
Now that I'm loving, I'm living at last,
My future just passed

Wie ben ik?

Je bent gedefinieerd
door de blik van anderen
die je altijd tonen
wat je nooit wil zien

Juist of fout
slaat de bal mis
subjectief en perceptie
bepalen je zijn

Zodat vechten
tegen vooroordelen en het label
een zielig gevecht is
voor eigen publiek

Ach, je bent slechts een naam
niet zelden een eigen stem
maar wees niet onbezonnen
door te zeggen dat je jezelf kent

Zoveel uren later

Ik verliet de razende storm
als een dief in de nacht
op zoek naar een nieuwe plek
om dromen te bouwen

Alleen met de gedachte
misschien vlieg je
hier nu boven
mijn stad

Verdronken in vermoeidheid
om iedere keer weer
alert te zijn
en je aan te spreken

De muziek
doet nog steeds pijn aan de oren
maar het is een kleine prijs
voor verdrongen gedachten

En hoewel ik niet veel zin had
kwam de gekte naar ons toe
zodat we konden zien
hoe onschuldig je wel bent

Het is nu officieel
donkerder en kouder
met weer een uurtje meer
om aan je te denken

Whoop de doo (by Mark Knopfler)

"If only... once... between time and dreams..."


If i’m over the moon
it’s because i’m over you
a day at a time
and i’m tickety-boo
i don’t carry on
the way i used to
whoop de doo
whoop de doo

if i’m doing great
it’s because when i get home
i don’t go straight
to my answerphone
and the tears don’t come
the way they used to
whoop de doo
whoop de doo

so many little things
are so much better now
they were only the little things
anyhow

if i’m over the moon
it’s because that’s what i am
funny that once
i used to give a damn
and i’d do anything
in the whole wide world for you
whoop de doo
whoop de doo

anything
anything you’d want me to
whoop de doo
whoop de doo

Littlest things (by Lily Allen)

Sometimes I find myself sittin' back and reminiscing
Especially when I have to watch other people kissin'
And I remember when you started callin' me your miss's
All the play fightin', all the flirtatious disses
I'd tell you sad stories about my childhood
I don't why I trusted you but I knew that I could
We'd spend the whole weekend lying in our own dirt
I was just so happy in your boxers and your t-shirt

Dreams, Dreams
Of when we had just started things
Dreams of you and me
It seems, It seems
That I can't shake those memories
I wonder if you have the same dreams too.

The littlest things that take me there
I know it sounds lame but its so true
I know its not right, but it seems unfair
That the things are reminding me of you
Sometimes I wish we could just pretend
Even if only for one weekend
So come on, Tell me
Is this the end?

Drinkin' tea in bed
Watching DVD's
When I discovered all your dirty grotty magazines
You take me out shopping and all we'd buy is trainers
As if we ever needed anything to entertain us
the first time that you introduced me to your friends
and you could tell I was nervous, so you held my hand
when I was feeling down, you made that face you do
There's no one in the world that could replace you

Dreams, Dreams
Of when we had just started things
Dreams of me and you
It seems, It seems
That I can't shake those memories
I wonder if you feel the same way too

The littlest things that take me there
I know it sounds lame but its so true
I know its not right, but it seems unfair
That the things reminding me of you
Sometimes I wish we could just pretend
Even if only for one weekend
So come on, Tell me
Is this the end?

Herfstpraatje

Het verschil tussen autumn en fall
zit in de kleuren van de bladeren

die langzaam naar beneden glijden
hun bestemming tegemoet

om uiteindelijk te rusten op het mos
die hen zal opnemen in de aarde

Verjaardaggeschiedenis

Meerdere kaarsen op je taart
ik was getuige
van reeds enkele
die je hebt uitgeblazen

Het is moeilijk te vergeten
en ontkennen wil ik niet
hoe onze levens ooit
verstrengeld waren

Nu ben je omringd
door anderen
vreemden voor mij
op je nieuwe feest

Ik zal er niet zijn
het afscheidswoord is gevallen
maar ik zal altijd weten
wanneer het je verjaardag is

Dromen

Dromen van een huis
dicht bij de Leie
in het bos
in het midden een BBQ-huisje

Dromen van een werk
veel groter dan jezelf
opvolging van historiek
met eenzelfde achternaam

Dromen van iets anders
niet dezelfde lakens
of telefoon in je hand
das te eenvoudig

Dromen van beelden
wit en vaag en zonder klank
geen bagage of emotie
zoals jij ook bent

Is dit nu later?

Meisjes grinniken
vrouwen weten waarom

Veel te grote woorden
voor een kleine jongen

Troosteloos

Probeer me niet te troosten
ik kan het zelf niet meer
vind geen rust meer in de woorden
die ik tegen je heb gezegd

Misschien is het
omdat de dagen donker
en steeds langer worden
Misschien ook niet

Vergeet de gedachte
die ik je heb toegefluisterd
meer foute hersenspinsels
dan echte levenslessen

Ik hou me niet langer vast
aan de levenslijn
er kan niets meer groeien
in de woestijn in mijn hoofd

Hoezeer ik ook heb geprobeerd
met hoop en warmte
overal zoeken, telkens leugens
het is de moeite niet meer waard

Ik wil je geen krediet geven
voor de manier waarop ik me voel
maar, eerlijk gezegd,
je hebt er alles mee te maken

Vlucht

Nu reeds lange tijd
gebroken zonneschijn
in tranenwater
jij ging weg

Misschien een vlucht
toen figuurlijk
nu letterlijk
de afstand vergroot

De kans
elkaar nu nog tegen te komen
is klein
misschien maar beter zo

Antwoord terug

Ik stelde een vraag
zomaar langs de neus weg
waarschijnlijk echt zomaar
maar goed

I remember it well
eens te meer
een benauwd gevoel
alles in overdrive

Je zei niets meer
alleen dat
om op je vraag te antwoorden
alles ok

Hoezo?

Sint-Pietersplein - Deel II

Op dit laatste uur
een laatste sigaret
geen vaarwel
een gevoel als slotzin

Hier op het plein
komt alles terug
niet zoals het moet zijn
maar in stukjes en brokjes
in de mensen rondom mij

Het heeft geen zin een noodkreet uit te slaan
hoe dan ook
morgen heeft weinig zin te bestaan

Want tussen droom en daad
een wereld van verschil
daar lag jij
tussen mijn lakens te dromen

Sint-Pietersplein - Deel I

Ik mis je,
niet omdat je er niet meer bent,
alleen voor de warmte van je hand,
de geborgenheid van je armen

Ik mis je,
je zachte kus
en zoete lippen
net genoeg maar nooit teveel

Ik ben bang voor het onbekende
dat je niet meer van me zal houden
terwijl, diep in de nacht

ik nog steeds van je hou

Herfst

De nacht is gevallen over mijn dorp
het is donker en koud
af en toe een klein lichtje
net zoals je ogen toen

Ik open de doos vol herinneringen
en kijk een beetje ontroerd
naar alle foto's, het zijn er heel wat
Frank weet wat ik nu voel

Een vergissing of noodzaak
het zal nooit eenzijdig duidelijk zijn
maar het staat vast dat
ik veilig was in je armen

Misschien was de vlucht eenvoudiger
of de andere een leuke verstrooiing
maar het was het niet waard
om al je tranen te zien

En zo gaan de dagen voorbij
een verloren verleden
en een onduidelijke toekomst
het levensavontuur

Er rest mij
niets meer
maar niets minder
dan te wachten op de sneeuw

Price I pay (The Robert Cray Band)

Out on the road
Late at night
The highway is so inviting
Since you said that we were through
I remember what you told me
I'm trying to drive away these blues

I can do a lot of things
But let me tell you girl
I can't make it by myself, in this great big world
The price I pay for loving you

Deep in my mind
I'm trying to fight
This lonely feeling that I face tonight
Never thought I would lose
I can't shake this awful feeling
I'll never stop loving you

I can do a lot fo things
But let me tell you girl
I can't make it by myself in this great big world
The price I pay for loving you

Do I love her anymore
Or is it loneliness that I feel
Do our hearts still beat as one
Or are we held together by the years
The price I pay for loving you

I'm goin' home
It's started rainin'
Got to find a phone, hope that she's waiting
Gonna say I've been a fool
Put my head back on my shoulder
Take a little time and see things through

I can do a lot fo things
But let me tell you girl
That I can't make it by myself in this great big world
Oh what a price I pay for loving you
The price I pay for loving you
There's a lot of things in this world
I've yet to learn
There's a whole lot of things

Lounge

(Fac 15 feat. Cathi Ogden - Shine Inside)

Je neemt me mee
naar een niet zo ver verleden
op dansende schepen
en knipogende golven

Nu en dan een raar geluid
op zwevende stemmen
en zachte bassen
je weet het wel

Het volume staat iets luider
en ik droom weg
een koude rilling
God, ik wou dat ik daar was

Onlosmakelijk verbonden
met een tijdstip en een plaats,
een kus in de regen
uitnodigende ogen

En iedere keer ik je hoor
kan ik het niet laten
een traantje over de wangen
een barstje meer in mijn hart

Ik wil zo graag opnieuw
geen herinneringen meer
enkel jij op de achtergrond
en zij aan mijn hand

Illuster schouwspel

Ik kijk naar haar
die andere aan je zij
maar vraag me af
waarom kijkt zij niet naar mij

Geen teken van hoop
geen ja, geen misschien
alleen een strak gezicht
waarop ze heeft geoefend in de spiegel

Mag er dan niets blijken
van warmte of gevoel
of moet ik zelf een stapje doen
en hopen op het beste

Ik weet dat je me hebt gezien
je weet me wel te vinden
maar het lijkt niet te mogen
waarop ben je aan het wachten?

Ik snap dit echt niet
of misschien ben ik niet de juiste persoon
het spel bestaat uit 5 kaarten
en wie weet ben ik de joker

We kunnen dit nog uren spelen
al weet ik niet
hoe na verloop van tijd
dit nog steeds leuk moet zijn

Laten we dan maar besluiten
dat het niet de juiste avond is
of misschien is de waarheid
niet zo moeilijk

Beschaamd en verlegen
zijn wij

Leugen om bestwil

Toen je me vroeg of ik gelukkig was
en wat meer nog te wensen
hier vandaag de dag

heb ik gelogen

met een positieve noot

Constante vragen

In de ogenschijnlijke stilte
van hartenklop
staat de nacht geschreven

Ik wil geen kapitein zijn
van een zinkend schip
veroordeeld door de schuld

De dromen zijn steeds langer
in onverstaanbare taal
die ik niet wil onthouden

Dus geef me geen carpe diem
maar laat de dag groeien
in mijn achtertuin

En dat begrijpen niet altijd hoeft
wil ik niet aanvaarden
met een vleugje eenzaamheid

Opdracht

Opnieuw
een moeilijk moment
niet dat jij
daar weet van hebt

Opnieuw
die tranenparels
zonder ophouden
met een vleugje nostalgie

Ik heb, of neen,
ik had
meer dan ooit
meer dan nu

En als je zoekt
is het vinden onbestaand
want laten gaan
is een deel van terugkomen

Dus vraag ik jou
bel haar even
en zeg niet
dat ik van haar hou

Die maand

Ik denk aan de winter
en hoe alles anders was
een nieuwe start
met een nieuwe thuis

Hoe rustig je ogen waren
zachte lichtjes in de straat
geen mens die weten kon
dat ik je gevonden had

Ik denk aan de zachte regendruppels
die vielen op je zetel
en hoe je moederlijk
me troostte in je armen

De eerste keer daar
was onverwachts
ik belde in het donker
je wist niet waar ik was

Nu breekt dezelfde maand weer aan
dezelfde datum in mijn hoofd
steeds die nieuwe stap
die zo warm en teder was

Ik dwaal soms nog door je straat
en kijk soms nog naar je raam
waar eens jij en ik
samen hebben gestaan.

Verliefdheid

Je ogen gaan open
in de stille ochtendzon
haar naam op je lippen
onder stil gekraak van lakens

Geven en nemen
zonder formele afspraak
communicerende vaten
ingespeeld dream team

Hard vastnemen
en dan weer loslaten
om te groeien en bloeien
verscholen in haar armen

Geen jij
nooit meer ik
alleen een ons
met z'n twee

Arrogant

Je wijst me er op
en ik besef het niet
nu en dan
een beetje verloren

Hoe raar en vreemd
stille onzekerheid
in de woorden
de foute vertaling

Zelfreflectie
wat te zeggen
en wat te doen
een fout mensbeeld

Ik weet het niet
zie zelf niet wanneer
het fout zal lopen
oneerlijke uitstraling

Vinger op de wonde
maar ik voel geen pijn
alleen de blik in mijn ogen
de emotie in mijn woorden

Arrogant

Gevallen harten

Ik weet ook niet waarom ik
langer kneep en steeds harder
tot het moment dat
loslaten beter was

Het is erg te moeten vaststellen
volgende keer beter misschien
maar die keren
zijn er al teveel geweest

Het is het driften
het niet weten wanneer en waar
het niet geloven
het bevriezen

Deze morgen was
het kerkplein bezaaid
met harten
rood en wit

Ik parkeerde me
er pal midden
in

Verloren gesprek

Ik vind het wel leuk
om te horen hoe
in je ongeremde fantasie
jezelf gevangen bent
in een vast stramien

Zal het morgen anders zijn
is een vraag die niet weerklinkt
luidop
maar ik lees het in je ogen

Zulke dagen

Op het feest diep in de nacht
heb ik je aangesproken
al weet ik niet meer
welke woorden zijn gevallen

Het heeft geen zin meer
nog langer te zoeken
naar een teken van leven
als jezelf de moed hebt opgegeven

Jij ging samenwonen
vroeger was het donkerder
nu zijn, misschien tot mijn spijt,
de rollen omgekeerd

Het is moeilijk om
"ik" en "terwijl"
te mijden in het verhaal
het is de bagage van het verleden

Nu concentreer je je
op andere dingen
waarvan je eerlijk meent
dat ze belangrijk zijn

In het grotere verhaal
dat schuilt achter de hoek
misschien
klaar voor dat moment

Het is niet erg
de dagen gaan zo vlugger voorbij
iedereen heeft ze wel
zulke dagen

Eind augustus

Ik weet niet of de dagen
sneeuw zullen brengen, of zonneschijn
maar ik heb besloten
te genieten van de zachte vlokken
en de warme stralen
terwijl de herinnering aan jou
langzaam groeit
in de prille lentewind

Don't speak of my heart (by Gerry Rafferty)

Don’t speak of my heart, it hurts too much -- hurts to touch
I’m writing the book each and every day
Take a look at my face, I still need -- I still bleed
I’ve been running on empty since you went away.

The spirit world looks down on us
Sad that we’re apart
So please don’t speak of my heart.

Whenever we talk she says hang on -- just hang on
Meanwhile I’m drowning in the pouring rain
And each time we meet there’s a sad farewell -- sad farewell
She tells me someday I’m gonna love again.

The way that she walked out on me
Still tears me apart
So please don’t speak of my heart.

Every day’s an endless maze of dreams that fade and die
No one believed we were saying ‘Goodbye’
And every night I think of you I’m still left wondering why
I can’t believe that we’re saying goodbye.

And when I wake up in the morning
And wonder where I’m going to
It all came without a warning
What’s a man supposed to do?

Don’t let your heart break down
Don’t let your heart break down.

Don’t speak of my heart, it hurts too much -- it hurts to touch
I’m writing the book each and every day
Take a look at my face, I still need -- I still bleed
I’ve been running on empty since you went away.

The spirit world looks down on us,
Sad that we’re apart
Don’t wanna talk about it -- don’t make me think about it
So please don’t speak of my heart.

Jazz in 't Park

Het koppel achter jou in de wagen lacht geamuseerd. De avond is al gevallen over deze stad.
Je kijkt en zoekt, overal mogelijkheden, maar wanneer komt het juiste moment?
Het licht springt op groen, maar ze hebben het niet gezien. Ze houden van elkaar.

Het heeft geen zin om je plannen bij te sturen, ze zijn reeds gedateerd door de gedachten in je hoofd.
Het verwerken gebeurt op zijn eigen tempo, en je moet het altijd zelf doen. Niemand zal er anders zijn.
De glinstering van de spot op de trompet maakt me triest, al hoeft dat niet altijd zo te zijn.

Ogen hebben elkaar iets te lang aangekeken, en dat geeft een raar gevoel.
Misschien is je afscheid wel mijn eigen schuld, maar vergeef me als ik je zeg dat ik je nu liever niet zie.
Iedereen lijkt gelukkiger dan mezelf te zijn. Dat is waarschijnlijk ook zo.
Het blijft trainen, iedere dag opnieuw. Het resultaat dat je in de spiegel ziet, is een illusie.

Ik heb volgende week een belangrijke beslissing te maken. Het is een sleutelmoment.
Er is geen vergelijking mogelijk, maar ik doe het iedere keer.
Misschien is het einde nu niet meer zo eindig en donker, het blijft wel beangstigd.
Jij, je lacht en glundert. Ik heb het gezien.

Kan ik nog graag zien?

I was warned (by The Robert Cray Band)

Oh, I was warned about her love
But like a fool I went on
Whether they're right or wrong
At least the mystery is gone

The more people talked about her
The more I had to see
I had to find out for myself
What could she do for me
Her lips were so inviting
Her hands soft to touch
After just one kiss
I knew I was out of luck
From then on I was hers to control
And knowing that, she robbed me
Of my heart and robbed me of my soul

Oh I was warned about her love
And I'll have to stay strong
Whether they're right or wrong
At least the mystery is gone
From then on I was hers to control
And knowing that she robbed me of my heart
And robbed me of my soul, yeah

Oh I was warned about her love
But like a fool I went on
Whether they're right or wrong
At least the mystery is gone

She had a left hand filled with diamonds
And the other filled with lies
She saw right through me
There was no p[lace to hide
Now I've finally learned my lesson
But you'll never tell
the pain her love left me
I hide so well
I go on day by day in fear
And knowing that I'll never, never love again
Only brings tears

Oh I was warned about her love
And I'll have to stay strong
Whether they're right or they're wrong
At least the mystery is gone
Whether they're right or wrong
At least the mystery is gone
I was warned about her love

The thrill is gone (B.B. King)

In the end, the blues will save us all...



The thrill is gone
The thrill is gone away
The thrill is gone baby
The thrill is gone away
You know you done me wrong baby
And you'll be sorry someday

The thrill is gone
It's gone away from me
The thrill is gone baby
The thrill is gone away from me
Although I'll still live on
But so lonely I'll be

The thrill is gone
It's gone away for good
Oh, the thrill is gone baby
Baby its gone away for good
Someday I know I'll be over it all baby
Just like I know a man should

You know I'm free, free now baby
I'm free from your spell
I'm free, free now
I'm free from your spell
And now that it's over
All I can do is wish you well

Open brief

Je zoekt en denkt, je wacht niet meer. De deur staat open en de auto staat met een volle tank klaar om te vertrekken. Er is geen enkele reden waarom je niet zou gaan. Voortgestuwd door je eigen hartslag, start je de wagen. Komaan, geen gezeik, korte metten ermee.

Hij had veel opgegeven voor de liefde, zo dacht hij bij zichzelf. Het leven was gedurende vele jaren ongemeen wreed geweest, en nu eindelijk 'the big break' er aankwam, moest hij kiezen: zij of hen. Een keuze die misschien ook de vraag doet oproepen of er wel degelijk een keuze moest worden gemaakt. Misschien dat de volgende morgen het antwoord zal brengen, whatever.

Je komt in de stad, minder vreemd dan vroeger. Het is nu meer dan een naam, het is een concept, vol emotie en herinneringen. Het is verbazend hoe je je iedere keer meer details kan herinneren, als je zo rond aan het slenteren bent door de straten die eens je lach en kus in de kiem smoorden. De wagen met dubbele DTM, al van vele meters herkenbaar, heeft een nieuwe antenne.

Hij vertelde over het verleden, waar hij reeds vele jaren deel van was geweest. Niet alles is verantwoord, niet alles is warm geserveerd. Maar je moet weten wanneer je onzin aan het uitkramen bent. Ik vergeeft het je, je bent uit het Noorden. Niet alles is eenvoudig.

Misschien dat het leven, mijn leven, vandaag start met een drie jarig dal. Ik weet het niet, maar ik zoek het wel op, leve het internet. As far as I'm concerned, ben ik het einde van het begin. En steeds meer begin ik te beseffen dat het horloge aan mijn pols een foute tijdsindicatie geeft. Het is nu reeds lang 5 voor 12.

We spenderen de laatste tijd veel momenten met elkaar. En de reden daarvoor, god, het zijn er meerdere. Feit is dat je de kleine en grote kantjes van de andere leert kennen, en dat gaat met vallen en opstaan. Het blijft de moeite en ik ben daar dankbaar voor. Nostalgische shit.

Hoe kan hij je vergeten? Beetje bij beetje zeker? Het is een levensles die niet wordt begrepen. Misschien zal morgen een vriend van mij je bellen. Om te vragen waarom en hoe. De beleefde vraag van een vreemde van een laatste confrontatie tussen heden en verleden, zonder te kijken naar de toekomst. Misschien ook niet, maar laten we hopen van wel.


Ik ben kapot. Opgebrand.

De Voorspelling (What if by Coldplay)

Op een nacht, het regende, ergens tussen Schoten en Antwerpen, klonk dit op de radio. Het was het voorwerp van een gesprek tussen twee mensen die niet wisten wat zou volgen...

What if there was no light.
Nothing wrong, nothing right.
What if there was no time?
And no reason or rhyme?
What if you should decide
That you don't want me there by your side.
That you don't want me there in your life.

What if I got it wrong?
And no poem or song..
Could put right what I got wrong,
Or make you feel I belong
What if you should decide
That you don't want me there by your side
That you don't want me there in your life.

Oooooh, that's right
Let's take a break jump over the side
Oooooh, that's right
How can you know it if you don't even try?
Oooooh, that's right

Every step that you take
Could be your biggest mistake
It could bend or it could break
But that's the risk that you take
What if you should decide
That you don't want me there in your life.
That you don't want me there by your side.

Oooooh, that's right
Let's take a breath jump over the side.
Oooooh, that's right
How can you know it when you don't even try?
Oooooh, that's right

Oooooh, that's right
Let's take a breath jump over the inside
Oooooh, that's right
You know that darkness always turns into light
Oooooh, that's right..

Denkpiste

Het is constant vechten
tegen de gedachte
en de vrees
maar het moet

Niet weten en
niet kennen
steeds maar vragen
alleen maar stilte

Afscheid nemen
zonder te zien
stilletjes
via de achterdeur

Het is moeilijk
zonder jou
waarom
doe je dit

Ik vraag
geen 5 min meer
maar knipoog
en loop door

Jeugdliefde

De jaren dat
we samen speelden
ook in het donker
liggen net achter ons

Je zei me
dat je van me hield
en ik hield van jou
samen in het gras

En we hebben
veel gedaan
tussen 10 en 15
zacht en onbezorgd

Hoe is het
allemaal gegaan
het moment
langzaam verdwenen

Nu ga je trouwen
en het is niet met mij
de dingen veranderen
en zo ook jij

Waiting for a girl like you (Foreigner)

So long, I've been looking too hard, I've been waiting too long
Sometimes I don't know what I will find, I only know it's a matter of time
When you love someone, when you love someone
It feels so right, so warm and true, I need to know if you feel it too

Maybe I'm wrong, won't you tell me if I'm coming on too strong
This heart of mine has been hurt before, this time I wanna be sure

I've been waiting for a girl like you to come into my life
I've been waiting for a girl like you, your loving will survive
I've been waiting for someone new to make me feel alive
Yeah, waiting for a girl like you to come into my life

You're so good, when we make love it's understood
It's more than a touch or a word can say
Only in dreams could it be this way
When you love someone, yeah, really love someone

Now I know it's right, from the moment I wake up till deep in the night
There's nowhere on earth that I'd rather be than holding you tenderly

I've been waiting for a girl like you to come into my life
I've been waiting for a girl like you, your loving will survive
I've been waiting for someone new to make me feel alive
Yeah, waiting for a girl like you to come into my life

I've been waiting, waiting for you, ooh, I've been waiting
I've been waiting
(I've been waiting for a girl like you, I've been waiting)
Won't you come into my life?

Famous Blue Raincoat (L. Cohen)

Its four in the morning, the end of december
Im writing you now just to see if youre better
New york is cold, but I like where Im living
Theres music on clinton street all through the evening.

I hear that youre building your little house deep in the desert
Youre living for nothing now, I hope youre keeping some kind of record.

Yes, and jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Did you ever go clear?

Ah, the last time we saw you you looked so much older
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
Youd been to the station to meet every train
And you came home without lili marlene

And you treated my woman to a flake of your life
And when she came back she was nobodys wife.

Well I see you there with the rose in your teeth
One more thin gypsy thief
Well I see janes awake --

She sends her regards.
And what can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you
Im glad you stood in my way.

If you ever come by here, for jane or for me
Your enemy is sleeping, and his woman is free.

Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes
I thought it was there for good so I never tried.

And jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear

-- sincerely, l. cohen

Een dag in mei

Ik heb je gezien
het heden
toont je
verleden

Op een dag in mei
greep je het leven
zoals je ooit deed
bij mij

En ik kan niet ontkennen
dat ik nu
een trillend blad ben
toen ik keek naar je lach

Ik herkende in je ogen
het vuur van vroeger
zonder zorgen
zonder verleden

Dus speel maar verder
je hebt het verdiend
al kan ik me niet inbeelden
dat jij me niet hebt gezien

Familiemoment

Je hebt me getoond
in het licht van het nakend afscheid
dat het leven misschien toch
de moeite waard is

De donkere gedachten
heb je niet verdronken
in loze woorden en concepten
je begreep waar het over ging

En in je ogen
schijnt nog steeds licht
nu sterretjes
door mijn tranen

We kunnen veel zeggen
maar zwijgen en kijken
en hopen dat morgen
een nieuwe dag zal brengen

Onze handen lossen elkaar niet meer

Memo aan mezelf

Dit is de zomer waar je zo een grote verwachtingen van had. Dit is het moment waarop je hebt gewacht, nu al zo lang.

En je hoopte dat alles anders was, en dat je dromen realiteit zouden worden. Niets is wat het lijkt. De tijd heeft zo haar eigen wil.

En zo kom je terecht bij de pijnlijke waarheid die de dag bij het krieken van de dag je brengt, een beetje versierd met een gouden randje.

Wie had dit gedacht? Alles dat was is kapot, alles waar je van hield, is niet meer. En alles wat je wensen kon, heeft zelf vaarwel moeten zeggen. Waar is het fout gelopen?

De duizenden gedachten in je hoofd lijken soms voldoende als gesprekspartner wanneer je langzaam de pc aansteekt op zoek naar de nieuwste hit, die dan weer gezelschap kan brengen in de morgen.

En je weet dat dit slechts tijdsverdrijf is, niets meer. Je wacht en zoekt en hoopt, soms wat te hevig. Op wat? Ik durf zelfs niet de vraag stellen op wie?

Ik kan je zeggen dat alles loopt zoals het moet lopen, als deel van een groter plan en dat je enkel kan genieten van het moment dat je is gegeven. Morgen is er misschien niet meer, dus hou op met plannen en verlies de tijd uit het oog.

Maar ik ken je beter dan dat. Wat ik ook zeg, het maakt niets uit. Alleen de tijd zal je vertellen hoe het verder moet. In tussentijd kijk ik naar de tranen op je wangen en voel de pijn. Herinner je dit alles, en vergeef het verleden.

Je stelt zelf niets voor.

Dieptepunt

Het is allemaal geven en nemen, daar geloof ik rotsvast in. En voor de rest draait het om emotie, maar vergeet niet de rationele beslissing te nemen op het juiste moment. Verdrink niet in je eigen hart, dan wordt het pijnlijk.

En je loopt maar rond, de zoekradar slaat soms tilt. Want de klok tikt o zo luid. Ergens moet het lichtend pad toch te vinden zijn, toch? En net terwijl alles anders zou worden, toen je net had beslist dat misschien morgen wel de zin om op te staan je zou wekken, verschuift de maan voor de zon.

Ik hou van de maan, versta me niet verkeerd. Ik heb ze zelfs af en toe nodig, om na te denken bij het zwarte meer dat langzaam de beelden reflecteert van gisteren op een onbezorgd scherm. Het kan niet anders of dit is het dieptepunt, een moment dat ook wel wordt beschreven als de vicieuze cirkel.

Steeds opnieuw en opnieuw moet ik dezelfde keuzes maken, steeds opnieuw moet ik zorgen voor licht en warmte door zelf het kampvuur aan te steken. Alleen voor mezelf. Misschien stopt een toevallige reiziger wel hier op dit pad.

Ik hoop dat tegen dan het licht niet werd gedoofd door mijn tranen.

Hoe zielig

Ik voel me eenzaam
en soms alleen
ik heb geen hobby
en das misschien de reden

Zo moet ik leren
om te gaan
met de gedachten in mijn hoofd
iedere keer een beetje donkerder

Je afscheidsbericht
heb ik zelf geschreven
de dag in de nacht
dat je naar me keek

Wees gerust
alles zal veranderen
iedere seconde telt
als je het zelf kan geloven

En wees niet boos
als ik je zeg dat
het soms allemaal geen zin meer heeft
ik kan niet meer dromen

Je doet een poging
en slaagt net niet
je kans is voorbij
nu is het aan de anderen

Lesson Learned (R. LaMontagne)

Well the truth it fell so heavy
Like a hammer through the room
That I could choose another over her
You always said I was an actor, baby
Guess in truth you thought me just amateur

That you never saw the signs
That you never lost your grip
Oh, come on now
That's such a childish claim
Now I wear the brand of traitor
Don't it seem a bit absurd
When it's clear I was so obviously framed
When it's clear I was so obviously framed

Now you act so surprised
To hear what you already know
And all you really had to do was ask
I'd have told you straight away
All those lies were truth
And all that was false was fact

Now you hold me close and hard
But I was like a statue at most
Refusing to acknowledge you'd been hurt
Now you're clawing at my throat
And you're crying all is lost
But your tears they felt so hot upon my shirt
But your tears they felt so hot upon my shirt

Well the truth it fell so heavy
Like a hammer through the room
That I could choose another over her
You always said I was an actor, baby
Guess in truth you thought me just amateur

Was it you who told me once
Now looking back it seems surreal
That all our mistakes are merely grist for the mill
So why is it now after I had my fill
would you steal from me the sorrow that I've earned
Shall we call this a lesson learned?
Shall we call this a lesson learned?

Onverwacht uitstapje

Ik hou van onze trip
naar de stad
met genummerde Schelde
al was het niet de bedoeling

Ik hou van de glitter in je ogen
het moment van wachten
tot de deur openzwaait
je glundert

Ik hou ervan te weten
dat hier iets nieuws kan groeien
want voor mij
is het een moeilijk moment

Ik wens je het allerbeste toe
op zoek naar dat beetje hoop
en als je het bordje ziet

denk dan eens
aan mij

Wie zal het zeggen?

Ik hoop je nog ergens tegen te komen

Ik weet niet waar en wanneer

Maar in je ogen zal ik alles kunnen lezen

Vakantie

De minuten gaan voorbij
net zoals de dagen in mijn leven

Ik stel een lijstje op
wat te doen
in deze vrije lege dagen

Alleen je naam
staat op het blad papier

Levensfase

Je kijkt
en lacht
en zoent
en wacht

hier en daar
een lichtje fel
en je vraagt
ben jij m'n metgezel

Ik praat
en hoor
en drink
en lieg

We hebben dit moment
samen om te delen

De ware toedracht is onbekend

Eerlijk hart

Ik hoop dat
je het me kan vergeven
iederen keer ik
net iets te lang
in je ogen kijk

Want ik ben op zoek
naar het lichtend teken
dat misschien dit keer
alles anders zal zijn

Dat de herinnering
steeds vager wordt
zonder spijt
telkens je lacht

Dat je armen
zo zacht om me heen
me niet doen wegdromen
hopend naar haar terugkomst

Het doet pijn
te moeten leven
in de schaduw
van het verleden

Dat zo bruut en wreed
zijn eigen weg is gegaan
met een vriendelijke lach
zie mijn bloedend hart

Vanavond ben je
weer op post
en ik
ik zal er ook zijn

Gentse Feesten (part 2)

Je loopt en je lacht
met een vermoeide blik
tussen fruit en ijs
op 2 vierkante meter

Ik hou mezelf in
en negeer
hoe raar en vreemd
de gedachten in mijn hoofd

Dus we zien elkaar
slechts nu en dan
maar goed ook
dat je het morgen bent vergeten

Want ik spreek tot jou
vergis me van naam
omdat alles nog zo nieuw is
omdat zij die ik nodig heb

hier niet is,

hier ver vandaan.

Gentse Feesten (part 1)

Samen op de bank
tussen de kleurige lichtjes
we drijven op de regen
en je vraagt je af

Of ik er morgen ook zal zijn
opnieuw op het appel
aan je deur
te wachten

Ik ga je niets beloven
en doe geen uitspraak
hoe warm het is
in je armen

On hold, op repeat
de muziek staat stil
en ik hoor niet wat je zegt
ik luister naar de maan

Die, ergens ver weg,
de ogen zoent
van een verloren droom
in de ban van haar eigen ding

Hoezo

Verloren wind
in vergeten woorden
zou frisse lucht moeten brengen
in het hoofd

Donkere koffie
en een volle asbak
treuren om
het verlies van warmte

Verandering
als vernieuwing
zonder een woord
van vaarwel

Gebroken gedachten
op een afgebroken muur
zeggen niet veel
zonder jou

Alles te vergeten
het stipje aan de horizon
een vaag teken
aan een thuis

Onecht

Alles lijkt zo fake, de laatste dagen en maanden zo onecht
Alsof ik net ga wakker worden uit een vreemde droom
Om vast te stellen dat het een droom was en niets meer

Ik open mijn ogen. Alles is donker.

Net zoals de droom.

Waarom zou ik?

Stop en ga door
wacht niet op de groep
je voorsprong zal verkleinen
gun hen niet de vrede

Volg je hart
al ben je nooit zeker
bij een vermiste maan
dat je de weg nog zal terugvinden

We hebben afgesproken op de brug
ergens in het midden
tussen jouw en mijn wereld
nu nog wachten wie eerst springt

En ik rij door de nacht
op zoek naar je gezicht
dat ik herken in iedere lach
in iedere traan die valt

Je bent niet meer
ergens hier vandaan
en het beeld wordt een herinnering
net iets vager dan gisteren

Maar hoe komt het dan
dat ik je warmte voel
en je schaduw nog steeds zie
terwijl ik langzaam in slaap val

Gisteren bood een man
zijn nieuw pistool aan
geladen en met demper
opdat mislukken geen mogelijkheid meer zou zijn

Het koude staal was
als een verlossing tegen de slaap
tegen het onheil en de dromen
die bijten en snijden

Maar je bruine ogen deden me iets
en ook weer niets
je zei woorden die ik kende
reeds 4 jaar eerder heb gehoord

Het is niet erg, mijn kind
ik zal je redden van de ondergang
zolang jij me maar meeneemt
naar je land, en ik hier niet moet zijn

Vluchten kan je het noemen
vermoord je verleden door een slopend heden
en vertel jezelf, iedere nacht
dat morgen anders zal zijn, ook zonder jou

En met een geheugen van 7 seconden
leef ik iedere dag
steeds opnieuw
maar het zijn 7 lange seconden

Dus sluit ik de ogen en hoop
dat de weerwolf zal hebben gedood
nog voor een woord is gevallen
op het koertje, ergens in de stad

Je zelfbeeld, belegd met ananas en ham
is in stukjes gesneden
de regen probeert de brokken te lijmen
alleen jij weet waar je naar toe gaat

Ik heb aan je zitten denken
toen we spraken aan de telefoon
en je vertelde over gisteren en vandaag
terwijl we graag zouden hebben
dat het al zondag was

De woorden die vallen
bij het opbouwen van ons podium
zullen verborgen blijven
onder de kerktoren

Het is iets tussen mij en jou
en de berg afwas en kuisproducten
dat we herkennen in onze ogen
als we elkaar zien op een onverwachts moment

Ik zou je graag willen zeggen
hoe het nu allemaal anders is
de weg nog niet gevonden
vol hoop en utopisch verlangen

Het is zo, dat ieder vrij moment
wordt opgevuld met eigen raad
die vaak en geheel zonder kosten
verkocht wordt aan zij naast je

Zonder dat één woord waarde heeft
zonder dat je het zelf geloofd
anders zou je het zeker
niet zo vaak zeggen

Geloof me, morgen
staat de stad in rep en roer
geloven de mensen in een andere wereld
en sta ik me de anderen aan te schuiven in de regen

En zo wordt de herinnering je waarheid
misschien mooier voorgesteld dan echt
Ik hou van de hoop
die iedere nacht ontnomen wordt

Binnenkort zal het weer erg gaan worden
een tijd van ontspanning
ontaarden in een opvulling van "to do"
geen moment zonder rust, geen moment zonder jou

Ik neem het beste voor
voor de tijd die komen zal
vol gelach en zonneschijn
mijn manier van vluchten

Wherever you go

Terwijl we samen, hand in hand
onze eigen stad verkennen
als toerist
klinkt de zomer in de lucht
als zachte avondmuziek

En het lijkt misschien een beetje vreemd
maar ik heb nu geen woorden nodig
om te zeggen wat onze lippen reeds deelden
met onze ogen verborgen achter de zonnebril

Het verleden haalt ons in, steeds een beetje sneller
dus gaan we op zoek naar een beetje realiteit
tussen de stenen en brokstukken die we hebben gevonden
in de stem van onze eeuwige metgezel

Ik hoef je niets te vragen, onzeker van je zucht
hoe alles leeft en beweegt in je hoofd
een constante donkere wolk
af en toe wat donder

Het zinkende schip heb ik moeten verlaten
ik ben overboord gesprongen
maar ik verdenk je ervan me een duwtje te hebben gegeven

Ik hou me nog vast aan het touw
maar de zee is wild en de stroming sterk
en zo is het, iedere dag, ieder moment
alleen al, leven en dromen

van een verleden met jou

The wrong turn

Fuck off bitch, do you really think I'll take this shit from you???!!!

I'm so fuckin' sick and tired of all the same old shit that's going on inside my head. Please, gimma a gun so I can end this endless pain!

So what I listen to rap music? So what if I sit in my car and watch your house all night long? Do you have a problem with that? I do not give a fuck!!!

Let me remind you: when you said what you said, and did what you did, a war started, sometimes troubled with mixed emotions. But believe me, I am ready, so ready!

I did care, I still do, but I gave to grow, and in the end there will be only one casualty and it's not going to be me!!!

I'll fucking kill you when you sleep and when you walk on the street, watch your back: before you'll know it, I'll fucking run you over, put it in reverse and run you over and over again... Fuck that shit!

AAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRRRRRRGGGGGGGGGGGGGGGHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH

Altijd en overal

Niet dat het erg is
tranen verdampen
als het teveel wordt
verberg ik wel mezelf

Geen zin
in iets anders
ergens anders
zonder je warmte

Ik zie je gezicht
en hoor je stem

Altijd en overal

Alleen in gedachten

Lichte blauwe nevel
rondom mijn hoofd
zal branden
als eeuwig verlangen

Genummerde Schelde
onze laatste halte
als we varen
op de aderen van je stad

Regeldruppels
een vreemde poging
om omarmde handen
los te rukken

Wit licht
als herinnering
omringd door
donkere wallen

Vriend van de zon
verliefd op de maan
nooit alleen
met de gedachte

Op zoek
naar enig spoor
aan de andere kant
onder de hangar

Terwijl jij je ogen sluit
zit ik op de stoep
aan je deur
alleen in gedachten

My favorite mistake

Ik had je graag nog zoveel willen zeggen, over de dingen die anders zijn nu en hoe het allemaal op één of andere vreemde manier verband houdt met jou.

Van de zetel tot de tafel, de wagen en deze pc en zelfs de mand in de hoek, het is allemaal verbonden met jou. Ik leef in een huis vol herinneringen.

Misschien wil ik ook graag vertellen hoe ik er kan zijn voor jou, aan je zij of heel stilletjes afwachtend tot je me nodig hebt. Het maakt niet uit, als je maar weet dat ik er ben, alleen voor jou met 100% aandacht.

Ik ruik nog steeds je parfum en zie je kledij nog hangen over de stoel. Een beetje nonchalant, omdat ik je heb moeten dwingen je tanden te poetsen in ons speels gevecht.

Meestal denk ik dat niets zeggen nog de beste oplossing is, omdat er al zoveel woorden zijn gevallen. Omdat er reeds zoveel dingen zijn gedaan, met verborgen emoties.

Iedere keer de dag doorbreekt en de zon me probeert te wekken met haar zomerse lach, neem ik het beste voor en denk dat het misschien vandaag de dag zal zijn dat je straks aan de deur staat. Zonder veel woorden, we weten alles te zeggen met onze ogen en onze armen om elkaar brengt de verlossing die we beiden nodig hadden.

Ach, ik mag de moed niet opgeven, dat heb ik mezelf beloofd, de deur staat altijd op een kier voor jou. Maar het is aan de andere kant misschien ook tijd je zachtjes ten grave te dragen, in je glazen kist zodat ik je nog steeds kan zien als het nodig is maar zo ben je niet altijd en overal aanwezig.

Ik hoop en verlang, nog iedere dag, al is het maar een late gelukkige verjaardag. Wat jij denkt of voelt, daar kan ik alleen maar naar raden, want vragen doe ik niet meer. Er is toch alleen maar stilte.

The End

Belachelijk, dat is het zonder meer.

Zielig, als een dwijl, verloren in eigen gedachten
Hopend en dromend, afgewezen
en toch blijven vastklampen
als een zot, blinde en kreupele

Gewoon dom, en triestig bovendien
Leren leven en ademen, godverdomme

Geslagen als een hond
de andere wang aanbieden
Misschien eens tijd dat het door begint te dringen
het leven is veel meer dan dit

En maar niet geloven
en blijven denken
alle verschillende scenario's

Sla jezelf, het is nodig
wakker worden
mottige peet

Slecht worden, kotsen, schijt
bij het maar denken aan
de onmogelijke optie
dat alles verder gaat
ook zonder jij en haar

Het is belachelijk, echt belachelijk

Aan tafel

Het was toen je afscheid nam, gezeten aan de livingtafel, een traan op je wang en het licht in je ogen, dat ik besefte hoe mooi je wel was. En alhoewel je reeds weg was op het moment dat de woorden je mond verlieten, kon ik het niet laten om je hand vast te nemen en je stilletjes toe te fluisteren dat alles in orde zou komen.

Waarschijnlijk herinner je je daarvan niet veel meer. Geeft niet, het zal voor altijd mijn herinnering blijven, van een meisje zo lief en zacht maar zo verloren in deze wereld.

Het onrecht dat je is aangedaan heeft een wig tussen ons gedreven maar ik weet wel dat er meer was dan dat. Je was er niet klaar voor, en dat ben je nog steeds niet. Dat geeft niet, want ik weet dat er diep van binnen een prachtige vrouw schuilt in jou en op een dag zal je openbloeien.

Hopelijk zal ik daar bij zijn.

Vergankelijkheid

Als morgen de wereld vergaat
waar zal jij dan zijn

Als morgen iedereen rondom mij
doodgaat
waar zal jij dan zijn

Ginds in de verte
staart je foto mij aan

Gisteren scheen de zon
vandaag is de maan vergaan

Als morgen ik
je lief zal hebben
waar zal jij dan zijn

Gedachtenflarde

De voorstelling van alle zaken geldt slecht in beperkte mate, welke de geest van de krijger toelaat zicht te krijgen op de situatie. Starend over het slagveld, het bloed nog suisend door de aderen, staat de overlevende licht gebogen uit te rusten over zijn laatste slachtoffer, een enkele traan in de ogen.

The naked truth

Ik wil je graag vertellen
hoezeer het me heeft aangegrepen
te praten met je ouders
over ons verleden

Over de dingen die zijn geweest
en de dingen die nog komen
hoe het met je gaat
hoe het zo heeft kunnen lopen

Dat de hond me heeft herkend
met me wou spelen, zoals vroeger
gebroken dromen en verlangens
en niet te overtuigen emoties

Het heeft me aangegrepen
te zijn waar ik ooit
deel van was
nu een hoopje puin

Maar het meest van al
ben ik gegrepen
te beseffen
hoe dicht ik bij je was

Dedicated

Ik draag dit op aan jou
in de hoop dat je
door het lezen van dit alles
mij kan begrijpen

een beetje dichter komt

Thuis

Ik weet nog goed
die avond
dat ik bij je kwam
voor de eerste keer

Ietwat verlegen
een beetje nerveus
en we praatten en we droomden
in de zetels tegenover elkaar

Ik zat op mijn handen
uit schrik je aan te raken
zodat deze zoete droom
zou behoren tot het verleden

De streling van je ogen
en je zachte lieve stem
maken dit huis
mijn thuis, een warme welkom

Ik herinner het me goed
alsof het gisteren was
Alles herbeleven
ik wou soms dat het kon

Soms zijn de beelden
troebel en vaag
door de vele tranendruppels
maar er is niets dat ik me beklaag

Je hebt mijn hart gestolen
en geloof me vrij
je mag het houden
want ik weet

bij jou ben ik veilig

Nooit gelezen

Ook al weet ik dat je dit alles
nooit zal lezen
en al zijn onze wegen
misschien definitief gescheiden

Je angst en zorgen
vormen je muur
en verlammen je hart

En ondanks alles
alle pijn en lelijke dromen
alle tranenparels
en nachtelijke geschreeuw

Bij de zien van je
donkere ogen
en het ruisen van je
verloren stem

Wil ik je graag zeggen
ik geloof nog steeds in ons

En ik geef je de ruimte
om te groeien en jezelf
te redden van het eiland

Ik hou ontzettend veel van jou
Ook al zal je dit nooit lezen

Hot Club de Gand

Samen hebben we besproken
hoe de stukjes moeten vallen
opdat we verder zouden groeien
in de schaduw van elkaar

En je sprak hier zonder woorden
maar je toonde me je hart
terwijl ik schuilen mocht, heel even
onder je gitzwarte zon

Ik herinner me je ogen
je vertelde over een nieuw begin
hoe het verleden geen vat meer heeft
en de wereld soms anders klinkt

Nu fluister ik je toe, heel zachtjes
dat wij slechts Tetrisblokjes zijn
en dat we, zij aan zij, samen strijden
op zoek naar de volgende volle lijn

Vaag moment

Ik ben veel te dronken
maar dat geeft me net de vrijheid
om je aan te spreken

Nu maanden later
geef je me
hetzelfde signaal

En het zou niet zijn
dat vrienden er waren
ergere dingen waren gedaan

Ik lees maar begrijp niet
de woorden die
staan geschreven in ons hart

Ik heb beslist
en morgen
verander ik van gedacht

Omdat afscheid zo hard is
voor mij op dit moment
omdat jij me hebt verlaten
het ogenblik dat je me hebt gekend

en verdomd er nog aan toe
ik haat en zou
moorden en vernietigen
alles rond me heen

als was het maar omdat
ik zeker was
jij één van de
slachtoffers zou zijn

Ik weet niet wat te zeggen
en dat is meestal
mijn cue

Om het strijdtoneel te verlaten
in de eenzame gedachte
van een vervlogen tijd

Zodat ik me kan herinneren
hoe alles anders was
toen je naast me lag
en ik droomde
van een ver verleden
in de hedendaagse tijd

Alles mag en niets moet
tot de Quick in de buurt toe
terwijl ik de enige ben die afzie
en jij vrolijk verder doet

En ook al is de wraak zo zoet
je lippen lijken niet ver weg
toch zal ik vaarwel moeten zeggen
ik kan niet leven in deze
utopie

Verloren moeite

Mijn opgeven kan niet misbegrepen worden,
het is slechts een laten gaan
in alle vrijheid en in rust.

Het is het zoeken en vinden
van harmonie
die werd gevoed
door jouw aanwezigheid
en nu probeert
te overleven.

In memory of...

Het moment is gekomen
dat je nu ook
de tastbare herinnering
van me afneemt

Via een indirect kanaal
zodat je jezelf
niet bloot hoeft te geven

Er rest me alleen
de gedachte
zo vluchtig en vaag

Die graag wil verlangen
naar je warmte
al ben ik de enige
die daar om vraagt

Laat ik me sterk houden
en ik toon geen krimp
als ik daar zal staan

Terwijl ik mijn laatste hoop
op ons eeuwig geluk
zal geven in de handen
van een vreemde

Ooit was je mijn verlangen
mijn onbereikbare droom
die zo plots en ongedwongen
hallo zei in de regen

Die dag is niet meer
dus geef ik me gewonnen
al ben ik rijker aan herinnering
en wil ik je danken

Voor de avond die je deelde
en voor je lach die me leerde
dat een traan slechts een traan is

als ze eenzaam valt
op het kussen
hier naast je

als niemand
je troost
met een verzachtende kus

Nabeschouwing

Op de vooravond
van een jaartje meer of minder
maak ik de balans op
in een laatste zucht

en ik zie dat de storm
nog niet is gaan liggen
ze is nog sterker
dan ervoor

Tom blijft me nog steeds
de weg tonen naar
het onbereikbare ideaal

Net zoals Chet me meeneemt
naar die ene plaats
waar tranen geen schande zijn
en vrij mogen rollen

Het verleden is nog
niet dood en begraven
maar geeft me de moed
om iedere dag op te staan

We drijven verder
op een onrustige zee
op zoek naar redding

Tot dat moment
huil ik mezelf
in slaap

Another lonely day (Ben Harper)

Yes indeed Im alone again
And here comes emptiness crashing in
Its either love or hate
I cant find in between
Cause Ive been with witches
And I have been with a queen

It wouldnt have worked out any way
So now its just another lonely day
Further along we just may
But for now its just another lonely day

Wish there was something
I could say or do
I can resist anything
But temptation from you
But Id rather walk alone
Than chase you around
Id rather fall myself
Than let you drag me down

It wouldnt have worked out any way
And now its just another lonely day
Further along we just may
But for now its just another lonely day

Yesterday seems like a life ago
Cause the one I love
Today I hardly know
You I held so close in my heart oh dear
Grow further from me
With every fallen tear

It wouldnt have worked out any way
So now its just another lonely day
Further along we just may
But for now its just another lonely day

Bliksem

Als de moeilijk te vinden woorden overbodige zinnen vormen, weet je dat zwijgen misschien de betere optie is. Je doet een schamele poging om je diepste emotie te luchten door enige vorm van expressie, maar iedere poging doet afbreuk aan je eigenheid.

Soms moet alles dood, al is het maar omdat het dan stil wordt, in je hoofd en in je wereld. Egoïsme viert hoogtij, maar wat heeft het voor zin als de wereld blijft draaien zonder dat je er bij bent.

Het eeuwige gevecht tussen wensen en daden blijft tieren in je hoofd. Wat moet een wens blijven en wat niet. Waarom is concretiseren niet de te verkiezen weg te gaan. Misschien omdat de waarheid lelijker is dan je had kunnen dromen.

Voicemail

Ik hou
van de zekerheid
je stem
die ik steeds herken

Iedere keer
stipt op tijd
ook al is het
zonder veel warmte

Je zegt
niet veel
en sluit af met
een biep

Het is mijn
enige contact
zonder boodschap
op je voicemail

Illusies

Ik maak me
geen zorgen
ook al
breekt mijn hart

Ik zie de
afdruk in je laken
maar negeer
de rest

We leven
op afstand
niet meer samen
zonder contact

Ik droom van je
ieder moment
ook al is het
zonder illusies

Je dorp

Ik heb me maanden voorbereid
op een afscheid
dat zonder woorden
werd bezegeld

Op een langzaam wegglijden
van herinneringen
tot de rust
zou komen

Ik was klaar
en wou net
vaarwel zeggen

Maar deze week
breng ik
een bezoek
aan je warme nest

Ik hoop je niet te zien
Ik wil je alleen
nooit meer
loslaten

I get along without you very well (Chet Baker)

I get along without you very well,
of course i do,
except when soft rains fall
and drip from leaves, then i recall
the thrill of being sheltered in you arms,
of course i do,
but i get along without you very well.

I've forgotten you just like i should,
of course i have,
except to hear your name or someone's laugh,
that is the same,
but i've forgotten you just like i should.

What a guy, what a fool am i,
to think my breaking heart could kid the moon
what's in store, should i phone once more?
no, it's best that i stick to my tune

I get along without you very well,
of course i do,
except perhaps in spring, but i should
never think of spring,
for that would surely break my heart in two..

Eenzaamheid

Ik hou niet van de eenzaamheid
daarom geef ik haar een naam
zodat ik weet op wie ik boos moet zijn
als de lichten uiteindelijk uit zullen gaan

Zintuigelijk

Ik wil dat je leest
deze woorden op het blad
geschreven in bloed en hoop

Ik wil dat je hoort
je naam in de nacht
verborgen in de stilte van mijn stem

Ik wil dat je ruikt
de ochtend van je afwezigheid
deze nachtmerrie als erfenis

Ik wil dat je ziet
het wrak dat ik ben
mijn hart op de bodem van de oceaan

Klassieke muziek

De politie heeft me tegengehouden vannacht,
om te vragen of ik had gedronken.

Neen, meneer, maar mijn hart is
verdronken in haar ogen
en mijn leven ligt
in haar handen,
als klassieke muziek, gekraakt in mineur

Nachtelijke boodschap

Ik had iets willen schrijven
net toen het donker werd
om je te vertellen wat je reeds weet
en misschien nog een beetje meer

Ik had iets willen schrijven
op het meest onmogelijke uur
het moest me van het hart
was eventjes dicht bij jou

Ik had iets willen schrijven
en nu echt voor de allerlaatste keer
misschien om je nu wel te overtuigen
misschien hoeft het daarna niet meer

Maar ik besef ergens diep van binnen
je hebt die bladzijde reeds omgeslagen
en alles wat ik zeggen zou
is slechts verloren moeite

Ik had iets willen schrijven
maar heb het dan maar niet gedaan

Vrienden

Herinner je je nog
de geur van schoolbanken
en de wereld aan onze voeten

Toen het gras
ons wuivend
de weg toonde
kinderlijke onschuld

Herinner je je nog
daar op de hoek
van de straat

Toen we samen
lachten en dronken
onze wereld
in miniatuur

Herinner je je nog
in dat oud café
hier ver vandaan

Toen de liefde
ons had gevonden
en dan verliet
eeuwige weduwnaar

Herinner je je nog
hier op de bank
met zachte muziek

Toen we beseften
dat alles anders was
behalve
jij en ik

Nutteloos

Ik besef zeer goed dat het geen zin heeft je nog langer te storen, om dat vervelende gezoem te zijn in de kamer als je gaat slapen.

Ik besef zeer goed dat nu alles anders is, en ik vanaf dit moment alleen moet verder gaan zonder om te kijken.

Ik besef zeer goed dat wat ik ook zeg of doe niets meer uithaalt omdat je bij je standpunt blijft.

Ik hoop dat je me geloofd dat ik nauwelijks kan wachten om je terug te zien, om je eventjes vast te nemen en al mijn dromen zachtjes in je oor te fluisteren.

Ik mag dan wel luidkeels verkondigen dat ik je niet meer nodig heb en niet meer wil zien, diep van binnen huil ik om mijn eigen leugens en besef ik dat jij diegene bent voor mij.

Alleen jammer dat je me niet kan horen.

Verjaardag

Het is alweer een hele tijd geleden
maar laten we dat vergeten

Vandaag is het feest
dus laten we vieren
al zijn we onderweg
de tel verloren

Tussen gelach en geschal
zijn we stiekem
op zoek

Naar dat ene geschenk
met die rode strik
zoals we vroeger
hadden afgesproken

Ik ben je niet vergeten
uit te nodigen

Misschien
volgend jaar
meer geluk

Haar spullen

Het ligt daar onderaan
een beetje verdwaasd

Een samenraapsel
zoals het verleden
waarvoor je staat

Ieder stuk
heeft zijn verhaal

En sommigen van jullie
zijn daar geweest
waar ik enkel van kan dromen

Ik sluit de deur
en laat je rustig verder
slapen

Een doorn in het oog

Relativiteit

Einstein was fout
De relativiteitstheorie is niet
gelijk aan E=MC2

Het is jij
en ik
en de zee van stilte
die wordt gevuld
door onze dromen

Sitting, Waiting, Wishing (Jack Johnson)

Well I was sitting, waiting, wishing
You believed in superstitions
Then maybe you'd see the signs

The Lord knows that this world is cruel
I ain't the Lord, no I'm just a fool
Learning lovin' somebody don't make them love you

Must I always be waiting, waiting on you
Must I always be playing, playing your fool

I sang your songs, I danced your dance
I gave your friends all a chance
But putting up with them
Wasn't worth never having you

Maybe you've been through this before
But it's my first time so please ignore
The next few lines cause they're directed at you

I can't always be waiting, waiting on you
I can't always be playing, playing your fool

I keep playing your part
But it's not my scene
Want this plot to twist
I've had enough mystery
Keep building it up
Then shooting me down
But I'm already down

Just wait a minute
Just sitting, waiting
Just wait a minute
Just sitting, waiting

Well, if I was in your position
I'd put down all my ammunition
I'd wonder why'd it taken me so long

But Lord knows that I'm not you
And if I was, I wouldn't be so cruel
Cause waitin' on love aint so easy to do

Must I always be waiting, waiting on you
Must I always be playing, playing your fool

No, I can't I always be waiting, waiting on you
I can't always be playing, playing your fool

A thousand kisses deep (Leonard Cohen)

The ponies run, the girls are young,
The odds are there to beat.
You win a while, and then it’s done –
Your little winning streak.
And summoned now to deal
With your invincible defeat,
You live your life as if it’s real,
A Thousand Kisses Deep.

I’m turning tricks, I’m getting fixed,
I’m back on Boogie Street.
You lose your grip, and then you slip
Into the Masterpiece.
And maybe I had miles to drive,
And promises to keep:
You ditch it all to stay alive,
A Thousand Kisses Deep.

And sometimes when the night is slow,
The wretched and the meek,
We gather up our hearts and go,
A Thousand Kisses Deep.

Confined to sex, we pressed against
The limits of the sea:
I saw there were no oceans left
For scavengers like me.
I made it to the forward deck.
I blessed our remnant fleet –
And then consented to be wrecked,
A Thousand Kisses Deep.

I’m turning tricks, I’m getting fixed,
I’m back on Boogie Street.
I guess they won’t exchange the gifts
That you were meant to keep.
And quiet is the thought of you,
The file on you complete,
Except what we forgot to do,
A Thousand Kisses Deep.

And sometimes when the night is slow,
The wretched and the meek,
We gather up our hearts and go,
A Thousand Kisses Deep.

The ponies run, the girls are young,
The odds are there to beat

We might as well be strangers (Keane)

I don't know your face no more
Or feel your touch that I adore
I don't know your face no more
It's just a place I'm looking for
We might as well be strangers in another town
We might as well be living in a different world
We might as well
We might as well
We might as well

I don't know your thoughts these days
We're strangers in an empty space
I don't understand your heart
It's easier to be apart

We might as well be strangers in another town
We might as well be living in a another time
We might as well
We might as well
We might as well be strangers
Be strangers
For all I know of you now
For all I know of you now
For all I know of you now
For all I know

Zelfbeeld

Op zoek naar logiCa,
vEchtend met Dualiteit,
immeR op weg zonder doel,
rook en mIst en donker,
totale Chaos

Ik ben gebroken

De ontmoeting

We kruisen blikken
maar we zijn beschermd
door het glas in onze hand
en de vriend aan onze zij

Je vuurt een lach
op me af maar
het treft geen doel

Want

Terwijl mijn ogen
langzaam
naar beneden glijden

Besef ik dat
jij
haar
niet bent

Leven

Ze wil me laten delen
in haar liefde en geluk
waar we samen kunnen lachen
zo zegt ze
maar waar iedereen
een vreemde is

Ze geeft geen punten op succes
maar straft genadeloos af
zij die lopen
in een somberduistere mars

Ze toont maar echt heel zelden
het lichtend pad te gaan
maar geeft hier en daar een teken
via haar beste vriend de maan

En ik wil je graag vragen
welke weg te nemen
en hoe te leven
met dit bestaan

Ze geeft geen antwoord in woorden
die de mensheid kan verstaan
Maar ze laat het af en toe
regenen en stormen
opdat wij zouden weten
we hebben nog een hele weg te gaan

Parkeerplaats

Liftdeuren hebben
elkaar gevonden
toen je
zonder woorden
afscheid nam

En ik heb
iedere dag gekeken
naar de plek
waar je wagen stond

Of niet ergens
in een godvergeten hoekje
je stond te wachten
op een moment
waar de tijd geen vat op had

Je postkaarten
zo vreemd en bevreemdend
heb ik goed ontvangen
dragers van een stem veraf

Dat je misschien nu
toch gelukkig was

Vanavond ben ik
terug op post
zonder woorden of verlangen
enkel met
open armen

Wraak

Ik heb je in mijn vizier
en ik twijfel nog of
schieten nu wel
het beste antwoord is

Huppelend in het
groene gras
geen besef van wat
komen zal

KNAL!

Drijfzand

Ik haat en smijt
en klop en trap
gekraak, gestommel
Met gebalde vuist
Bam en knots
en mot en plets

Hartenklop en brandend bloed
Nijpen, schreeuwen, haargetrek
Blauwe plekken, rode strepen

Woede is mijn metgezel
Pijn wordt jouw lot

Je mond verraadt je zachte ogen

Ik hou van jou

Gravensteen

Ik wil je graag bedanken voor je woorden
die zonder schijnbare moeite
zijn ingegeven door een
nakend afscheid

Steengruis en scherven
stille getuigen
dat je hier bent geweest

Want ik zeg vaarwel
mijn vriend
het einde heeft geen
nieuw begin

Terwijl zacht en onbezorgd
jij verder schrijft
aan een ander verhaal

Druk ik
de sigaret van ons zijn
uit
tot de laatste zucht

Waarheid

Eenzaamheid maar niet alleen zijn
is de kwaal van ons bestaan

Vragen

Bij iedere vraag die ik je stel
hang ik aan je lippen

Terwijl ikzelf
het antwoord ben

Tempelier

Als verliezen herinneren wordt,
De morgen steeds lichter wordt,

En de spiegel geen schim meer is,

Worden dromen nachtmerries

Eerlijk zijn

Ik ben zo vrij om te schrijven, maar laat dit duidelijk zijn: iedere zin heeft reeds duizenden malen mijn gedachten doorkruist en ieder teken van emotie is in feite een koele berekening van de waarschijnlijkheid waarmee het achterliggende doel kan worden bereikt. Er is niets aan, het is slechts een analyse van de dingen zoals ze mij het beste uitkomen, als overwinnaar van het eeuwige gevecht, starend over het slagveld.

Velen aanzien dit als oneerlijk en zelfs een beetje achterbaks, voor mij is het de enige manier van overleven. Het risico is anders te groot dat ik de dingen niet meer kan overzien. Ik moet enkel mijn eigen leugens proberen te onthouden en voorlopig lukt dat nog.

Het alternatief valt me te zwaar. Machteloosheid is mijn grootste vijand. En ieder middel om het te bestrijden is goed voor mij. Op den duur geef je je eigen invulling aan bepaalde concepten, die in al dan niet veel afwijken van wat algemeen aanvaard is.

Gisteren heeft de werkelijkheid zijn weg gevonden naar mijn gedachten. Er werd ingebroken in mijn hart...

De badkamer

Ik heb teksten geschreven en uren naar liedjes zitten luisteren, maar de dingen komen steeds een beetje dichter bij de realiteit. En laat dat nu net niet de bedoeling zijn.

Het spiegelbeeld van de persoon, verlaten door ziel en warmte, staat verstomd naar zichzelf te staren, enkel en alleen om vast te stellen dat alles wat hij kende slechts een spiegelbeeld was. Niet echt, maar bijna echt. Je kon het zowaar vastnemen indien de spiegel niet in de weg zou staan. Indien je zelf niet het beeld was dat je zag, indien je zelf niet het enige obstakel was.

Uren heeft de stad me in haar armen genomen en getoond dat iedereen op zoek is, meestal verborgen onder het masker van schaterlachen en drank. Maar uiteindelijk keert iedereen terug naar huis en denkt na over de lege zak lucht die vandaag weer is doorprikt. Het is een vaststelling die, hoe bevreemdend ook, de enige zekerheid biedt.

Hoe langer je nadenkt over de dingen die zijn gebeurt, hoe meer je te weten komt over jezelf. En geloof me, dat is niet altijd een even fraai zicht. De oplossing zit niet in de dingen die voor de hand liggen, maar ergens diep bij jezelf. Maar wie heeft zin om in een stronthoop te gaan graven op zoek naar zonlicht.

Ik keek langer dan gewoonlijk deze morgen in de spiegel. Het beeld was troebel door de vele waterdamp, een gevolg van het nemen van een warme douche zo vroeg in de ochtend. Er was niet veel te zien, slechts enkele waterdruppels die via de spiegel naar beneden gleden. De spiegel huilde.

Onbekend

Je bent naamloos en onbekend
maar ik beloof
dat niet tegen je te gebruiken

Ik hou me stilletjes
op de achtergrond
en hoop dat jij
je naam zal onthullen

op een serviette

Ondergang

Daar in het Noorden
zit een jongen ietwat
dromerig voor zich uit te staren

Daar in het Noorden
smelten harten bij het
zien van zon en maan

En als de nacht valt
lijkt alles stil te slapen
terwijl het ijs verhuist

Jij, je zit in het Zuiden
met een lach op je gezicht
en je ziet niet
dat jouw warmte

de ondergang van het Noorden
heeft ingezet

Silence

Quoi et pourquoi
sont les mots
de moi

Parce que quand
le raison est perdu
et mon coeur vendu

J'y reste seul
moi-même

Beroofd

Het was nog vroeg in de ochtend, maar ze was al wakker en keek me lachend aan. "Je hebt gedroomd vannacht", zei ze, "En het was net alsof je werd beroofd".

Op de vraag of ik haar had gewekt uit een diepe slaap, antwoordde ze met ondeugende oogjes en op weg naar de badkamer wierp ze me haar ochtendkus toe. Terwijl het warme water van de douche haar enige toeschouwer was, lag ik languit in bed nog na te zinderen. "Ik ben blij dat je er bent", probeerde ik nog te zeggen maar ze zong luid mee met de radio en kon me niet horen.

Ze zat vol energie, en tegen de tijd dat ik de moed had gevonden om uit bed te raken en ergens wat kledij te vinden, stond het ontbijt al klaar. "En, wat doen we vandaag popje?", glimlachte ze terwijl mijn bord werd gevuld met verse roereieren en toast. "Ik heb geen idee en eigenlijk maakt het me ook niet veel uit, zolang je maar bij me blijft", was het enige wat ik eruit kon krijgen. Ze omhelsde me en zei dat ze nooit weg zou gaan. "Ok dan, wat denk je van een fikse strandwandeling met de hond? En daarna zien we nog wel."

Ze slaagde er toch steeds in een gewone dag te veranderen in een hele belevenis, en ik stemde toe terwijl ik zag hoe haar zachte handen zich ontfermde over haar haar. Op weg naar de zee, zongen we luid mee met één of ander cdtje dat ik ergens had gevonden, al vond de hond dat minder plezant.

Uit het niets, begon het plots enorm te regenen, met bakken uit de hemel. En ik had nog maar net gedacht om rechtsomkeer te maken, of ze stelde me al gerust dat alles was voorzien. De regenjasjes en paraplu lagen al in de koffer. Ik besefte eens te meer dat iedere angst of onzekerheid die ik had in het niets verdween bij haar. Ze bood me de geborgenheid van een warm nest en ik kon zonder schrik mijn ogen sluiten en in haar schoot in slaap vallen.

Met een harde klap boorde de wagen zich in de truck voor ons, en ik kon nog net zien hoe haar blinkende ogen langzaam doffer werden, terwijl kleine druppeltjes bloed angstvallig haar gezicht probeerden te verbergen.

Ik werd wakker deze morgen en zag mezelf in de spiegel. Ik was beroofd.

Het weekend

Zij stonden daar maar verdwaasd te wezen, het slachtoffer van hun eigen zoektocht die werd bemoeilijkt door de luide muziek en vele lichten. Ze wou nog "hallo" zeggen, maar de drukte ontnam haar iedere inspanning, en dus liep het anders dan gepland. Zoals gewoonlijk.

Terwijl piekfijne mensen staan te kijken naar de eeuwig schone dame in de zon, altijd aan het lachen, hoopt zij dat het ooit anders kon. Geruis van de zee stijgt op uit de massa mensen, die zich niet bewust zijn van het beeld naast hen. Ik kijk en bekijk, zoals de spionnen aan de muur.

Ik hou het hand vast dat aan het trillen slaat bij iedere zucht van haar. Ik herken mezelf in de spiegels van zijn ogen maar hoop op een andere afloop. Blikken kruisen, woorden vallen, en dit alles onder het mom van gemixt fruit.

De redder van het vaderland heeft er net een zware dag op zitten, maar ik hoop nog steeds op de ondergang van ons bestaan. Niemand die het ziet wanneer tranen rollen.

En iedere keer opnieuw, bij ieder moment, geloof ik in een sterkere ik, een andere ik die aan het wakker worden is door de geur van vers brood op een zwevend dienblad.

Er wordt geen woord gezegd, alleen een schuchtere sorry. Geen waterval aan woorden, en laat dat een goed teken zijn. Morgen zegt hij alles, nu wil ik nog even dromen.

Daarnet brak de oorlog uit, want zij bezette mijn stad. De rook is verdwenen en mijn wonde is opnieuw aan het bloeden. De foto's staan opgeslagen in mijn hoofd. Morgen zal ik ze wissen. Nu is nog te vroeg.