Samen op de bank
tussen de kleurige lichtjes
we drijven op de regen
en je vraagt je af
Of ik er morgen ook zal zijn
opnieuw op het appel
aan je deur
te wachten
Ik ga je niets beloven
en doe geen uitspraak
hoe warm het is
in je armen
On hold, op repeat
de muziek staat stil
en ik hoor niet wat je zegt
ik luister naar de maan
Die, ergens ver weg,
de ogen zoent
van een verloren droom
in de ban van haar eigen ding
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten