donderdag 30 augustus 2007

Don't speak of my heart (by Gerry Rafferty)

Don’t speak of my heart, it hurts too much -- hurts to touch
I’m writing the book each and every day
Take a look at my face, I still need -- I still bleed
I’ve been running on empty since you went away.

The spirit world looks down on us
Sad that we’re apart
So please don’t speak of my heart.

Whenever we talk she says hang on -- just hang on
Meanwhile I’m drowning in the pouring rain
And each time we meet there’s a sad farewell -- sad farewell
She tells me someday I’m gonna love again.

The way that she walked out on me
Still tears me apart
So please don’t speak of my heart.

Every day’s an endless maze of dreams that fade and die
No one believed we were saying ‘Goodbye’
And every night I think of you I’m still left wondering why
I can’t believe that we’re saying goodbye.

And when I wake up in the morning
And wonder where I’m going to
It all came without a warning
What’s a man supposed to do?

Don’t let your heart break down
Don’t let your heart break down.

Don’t speak of my heart, it hurts too much -- it hurts to touch
I’m writing the book each and every day
Take a look at my face, I still need -- I still bleed
I’ve been running on empty since you went away.

The spirit world looks down on us,
Sad that we’re apart
Don’t wanna talk about it -- don’t make me think about it
So please don’t speak of my heart.

zondag 26 augustus 2007

Jazz in 't Park

Het koppel achter jou in de wagen lacht geamuseerd. De avond is al gevallen over deze stad.
Je kijkt en zoekt, overal mogelijkheden, maar wanneer komt het juiste moment?
Het licht springt op groen, maar ze hebben het niet gezien. Ze houden van elkaar.

Het heeft geen zin om je plannen bij te sturen, ze zijn reeds gedateerd door de gedachten in je hoofd.
Het verwerken gebeurt op zijn eigen tempo, en je moet het altijd zelf doen. Niemand zal er anders zijn.
De glinstering van de spot op de trompet maakt me triest, al hoeft dat niet altijd zo te zijn.

Ogen hebben elkaar iets te lang aangekeken, en dat geeft een raar gevoel.
Misschien is je afscheid wel mijn eigen schuld, maar vergeef me als ik je zeg dat ik je nu liever niet zie.
Iedereen lijkt gelukkiger dan mezelf te zijn. Dat is waarschijnlijk ook zo.
Het blijft trainen, iedere dag opnieuw. Het resultaat dat je in de spiegel ziet, is een illusie.

Ik heb volgende week een belangrijke beslissing te maken. Het is een sleutelmoment.
Er is geen vergelijking mogelijk, maar ik doe het iedere keer.
Misschien is het einde nu niet meer zo eindig en donker, het blijft wel beangstigd.
Jij, je lacht en glundert. Ik heb het gezien.

Kan ik nog graag zien?

vrijdag 24 augustus 2007

I was warned (by The Robert Cray Band)

Oh, I was warned about her love
But like a fool I went on
Whether they're right or wrong
At least the mystery is gone

The more people talked about her
The more I had to see
I had to find out for myself
What could she do for me
Her lips were so inviting
Her hands soft to touch
After just one kiss
I knew I was out of luck
From then on I was hers to control
And knowing that, she robbed me
Of my heart and robbed me of my soul

Oh I was warned about her love
And I'll have to stay strong
Whether they're right or wrong
At least the mystery is gone
From then on I was hers to control
And knowing that she robbed me of my heart
And robbed me of my soul, yeah

Oh I was warned about her love
But like a fool I went on
Whether they're right or wrong
At least the mystery is gone

She had a left hand filled with diamonds
And the other filled with lies
She saw right through me
There was no p[lace to hide
Now I've finally learned my lesson
But you'll never tell
the pain her love left me
I hide so well
I go on day by day in fear
And knowing that I'll never, never love again
Only brings tears

Oh I was warned about her love
And I'll have to stay strong
Whether they're right or they're wrong
At least the mystery is gone
Whether they're right or wrong
At least the mystery is gone
I was warned about her love

dinsdag 21 augustus 2007

The thrill is gone (B.B. King)

In the end, the blues will save us all...



The thrill is gone
The thrill is gone away
The thrill is gone baby
The thrill is gone away
You know you done me wrong baby
And you'll be sorry someday

The thrill is gone
It's gone away from me
The thrill is gone baby
The thrill is gone away from me
Although I'll still live on
But so lonely I'll be

The thrill is gone
It's gone away for good
Oh, the thrill is gone baby
Baby its gone away for good
Someday I know I'll be over it all baby
Just like I know a man should

You know I'm free, free now baby
I'm free from your spell
I'm free, free now
I'm free from your spell
And now that it's over
All I can do is wish you well

zondag 19 augustus 2007

Open brief

Je zoekt en denkt, je wacht niet meer. De deur staat open en de auto staat met een volle tank klaar om te vertrekken. Er is geen enkele reden waarom je niet zou gaan. Voortgestuwd door je eigen hartslag, start je de wagen. Komaan, geen gezeik, korte metten ermee.

Hij had veel opgegeven voor de liefde, zo dacht hij bij zichzelf. Het leven was gedurende vele jaren ongemeen wreed geweest, en nu eindelijk 'the big break' er aankwam, moest hij kiezen: zij of hen. Een keuze die misschien ook de vraag doet oproepen of er wel degelijk een keuze moest worden gemaakt. Misschien dat de volgende morgen het antwoord zal brengen, whatever.

Je komt in de stad, minder vreemd dan vroeger. Het is nu meer dan een naam, het is een concept, vol emotie en herinneringen. Het is verbazend hoe je je iedere keer meer details kan herinneren, als je zo rond aan het slenteren bent door de straten die eens je lach en kus in de kiem smoorden. De wagen met dubbele DTM, al van vele meters herkenbaar, heeft een nieuwe antenne.

Hij vertelde over het verleden, waar hij reeds vele jaren deel van was geweest. Niet alles is verantwoord, niet alles is warm geserveerd. Maar je moet weten wanneer je onzin aan het uitkramen bent. Ik vergeeft het je, je bent uit het Noorden. Niet alles is eenvoudig.

Misschien dat het leven, mijn leven, vandaag start met een drie jarig dal. Ik weet het niet, maar ik zoek het wel op, leve het internet. As far as I'm concerned, ben ik het einde van het begin. En steeds meer begin ik te beseffen dat het horloge aan mijn pols een foute tijdsindicatie geeft. Het is nu reeds lang 5 voor 12.

We spenderen de laatste tijd veel momenten met elkaar. En de reden daarvoor, god, het zijn er meerdere. Feit is dat je de kleine en grote kantjes van de andere leert kennen, en dat gaat met vallen en opstaan. Het blijft de moeite en ik ben daar dankbaar voor. Nostalgische shit.

Hoe kan hij je vergeten? Beetje bij beetje zeker? Het is een levensles die niet wordt begrepen. Misschien zal morgen een vriend van mij je bellen. Om te vragen waarom en hoe. De beleefde vraag van een vreemde van een laatste confrontatie tussen heden en verleden, zonder te kijken naar de toekomst. Misschien ook niet, maar laten we hopen van wel.


Ik ben kapot. Opgebrand.

donderdag 16 augustus 2007

De Voorspelling (What if by Coldplay)

Op een nacht, het regende, ergens tussen Schoten en Antwerpen, klonk dit op de radio. Het was het voorwerp van een gesprek tussen twee mensen die niet wisten wat zou volgen...

What if there was no light.
Nothing wrong, nothing right.
What if there was no time?
And no reason or rhyme?
What if you should decide
That you don't want me there by your side.
That you don't want me there in your life.

What if I got it wrong?
And no poem or song..
Could put right what I got wrong,
Or make you feel I belong
What if you should decide
That you don't want me there by your side
That you don't want me there in your life.

Oooooh, that's right
Let's take a break jump over the side
Oooooh, that's right
How can you know it if you don't even try?
Oooooh, that's right

Every step that you take
Could be your biggest mistake
It could bend or it could break
But that's the risk that you take
What if you should decide
That you don't want me there in your life.
That you don't want me there by your side.

Oooooh, that's right
Let's take a breath jump over the side.
Oooooh, that's right
How can you know it when you don't even try?
Oooooh, that's right

Oooooh, that's right
Let's take a breath jump over the inside
Oooooh, that's right
You know that darkness always turns into light
Oooooh, that's right..

maandag 13 augustus 2007

Denkpiste

Het is constant vechten
tegen de gedachte
en de vrees
maar het moet

Niet weten en
niet kennen
steeds maar vragen
alleen maar stilte

Afscheid nemen
zonder te zien
stilletjes
via de achterdeur

Het is moeilijk
zonder jou
waarom
doe je dit

Ik vraag
geen 5 min meer
maar knipoog
en loop door

zondag 12 augustus 2007

Jeugdliefde

De jaren dat
we samen speelden
ook in het donker
liggen net achter ons

Je zei me
dat je van me hield
en ik hield van jou
samen in het gras

En we hebben
veel gedaan
tussen 10 en 15
zacht en onbezorgd

Hoe is het
allemaal gegaan
het moment
langzaam verdwenen

Nu ga je trouwen
en het is niet met mij
de dingen veranderen
en zo ook jij

Waiting for a girl like you (Foreigner)

So long, I've been looking too hard, I've been waiting too long
Sometimes I don't know what I will find, I only know it's a matter of time
When you love someone, when you love someone
It feels so right, so warm and true, I need to know if you feel it too

Maybe I'm wrong, won't you tell me if I'm coming on too strong
This heart of mine has been hurt before, this time I wanna be sure

I've been waiting for a girl like you to come into my life
I've been waiting for a girl like you, your loving will survive
I've been waiting for someone new to make me feel alive
Yeah, waiting for a girl like you to come into my life

You're so good, when we make love it's understood
It's more than a touch or a word can say
Only in dreams could it be this way
When you love someone, yeah, really love someone

Now I know it's right, from the moment I wake up till deep in the night
There's nowhere on earth that I'd rather be than holding you tenderly

I've been waiting for a girl like you to come into my life
I've been waiting for a girl like you, your loving will survive
I've been waiting for someone new to make me feel alive
Yeah, waiting for a girl like you to come into my life

I've been waiting, waiting for you, ooh, I've been waiting
I've been waiting
(I've been waiting for a girl like you, I've been waiting)
Won't you come into my life?

woensdag 8 augustus 2007

Famous Blue Raincoat (L. Cohen)

Its four in the morning, the end of december
Im writing you now just to see if youre better
New york is cold, but I like where Im living
Theres music on clinton street all through the evening.

I hear that youre building your little house deep in the desert
Youre living for nothing now, I hope youre keeping some kind of record.

Yes, and jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear
Did you ever go clear?

Ah, the last time we saw you you looked so much older
Your famous blue raincoat was torn at the shoulder
Youd been to the station to meet every train
And you came home without lili marlene

And you treated my woman to a flake of your life
And when she came back she was nobodys wife.

Well I see you there with the rose in your teeth
One more thin gypsy thief
Well I see janes awake --

She sends her regards.
And what can I tell you my brother, my killer
What can I possibly say?
I guess that I miss you, I guess I forgive you
Im glad you stood in my way.

If you ever come by here, for jane or for me
Your enemy is sleeping, and his woman is free.

Yes, and thanks, for the trouble you took from her eyes
I thought it was there for good so I never tried.

And jane came by with a lock of your hair
She said that you gave it to her
That night that you planned to go clear

-- sincerely, l. cohen

Een dag in mei

Ik heb je gezien
het heden
toont je
verleden

Op een dag in mei
greep je het leven
zoals je ooit deed
bij mij

En ik kan niet ontkennen
dat ik nu
een trillend blad ben
toen ik keek naar je lach

Ik herkende in je ogen
het vuur van vroeger
zonder zorgen
zonder verleden

Dus speel maar verder
je hebt het verdiend
al kan ik me niet inbeelden
dat jij me niet hebt gezien

Familiemoment

Je hebt me getoond
in het licht van het nakend afscheid
dat het leven misschien toch
de moeite waard is

De donkere gedachten
heb je niet verdronken
in loze woorden en concepten
je begreep waar het over ging

En in je ogen
schijnt nog steeds licht
nu sterretjes
door mijn tranen

We kunnen veel zeggen
maar zwijgen en kijken
en hopen dat morgen
een nieuwe dag zal brengen

Onze handen lossen elkaar niet meer

dinsdag 7 augustus 2007

Memo aan mezelf

Dit is de zomer waar je zo een grote verwachtingen van had. Dit is het moment waarop je hebt gewacht, nu al zo lang.

En je hoopte dat alles anders was, en dat je dromen realiteit zouden worden. Niets is wat het lijkt. De tijd heeft zo haar eigen wil.

En zo kom je terecht bij de pijnlijke waarheid die de dag bij het krieken van de dag je brengt, een beetje versierd met een gouden randje.

Wie had dit gedacht? Alles dat was is kapot, alles waar je van hield, is niet meer. En alles wat je wensen kon, heeft zelf vaarwel moeten zeggen. Waar is het fout gelopen?

De duizenden gedachten in je hoofd lijken soms voldoende als gesprekspartner wanneer je langzaam de pc aansteekt op zoek naar de nieuwste hit, die dan weer gezelschap kan brengen in de morgen.

En je weet dat dit slechts tijdsverdrijf is, niets meer. Je wacht en zoekt en hoopt, soms wat te hevig. Op wat? Ik durf zelfs niet de vraag stellen op wie?

Ik kan je zeggen dat alles loopt zoals het moet lopen, als deel van een groter plan en dat je enkel kan genieten van het moment dat je is gegeven. Morgen is er misschien niet meer, dus hou op met plannen en verlies de tijd uit het oog.

Maar ik ken je beter dan dat. Wat ik ook zeg, het maakt niets uit. Alleen de tijd zal je vertellen hoe het verder moet. In tussentijd kijk ik naar de tranen op je wangen en voel de pijn. Herinner je dit alles, en vergeef het verleden.

Je stelt zelf niets voor.

Dieptepunt

Het is allemaal geven en nemen, daar geloof ik rotsvast in. En voor de rest draait het om emotie, maar vergeet niet de rationele beslissing te nemen op het juiste moment. Verdrink niet in je eigen hart, dan wordt het pijnlijk.

En je loopt maar rond, de zoekradar slaat soms tilt. Want de klok tikt o zo luid. Ergens moet het lichtend pad toch te vinden zijn, toch? En net terwijl alles anders zou worden, toen je net had beslist dat misschien morgen wel de zin om op te staan je zou wekken, verschuift de maan voor de zon.

Ik hou van de maan, versta me niet verkeerd. Ik heb ze zelfs af en toe nodig, om na te denken bij het zwarte meer dat langzaam de beelden reflecteert van gisteren op een onbezorgd scherm. Het kan niet anders of dit is het dieptepunt, een moment dat ook wel wordt beschreven als de vicieuze cirkel.

Steeds opnieuw en opnieuw moet ik dezelfde keuzes maken, steeds opnieuw moet ik zorgen voor licht en warmte door zelf het kampvuur aan te steken. Alleen voor mezelf. Misschien stopt een toevallige reiziger wel hier op dit pad.

Ik hoop dat tegen dan het licht niet werd gedoofd door mijn tranen.