Je hebt me getoond
in het licht van het nakend afscheid
dat het leven misschien toch
de moeite waard is
De donkere gedachten
heb je niet verdronken
in loze woorden en concepten
je begreep waar het over ging
En in je ogen
schijnt nog steeds licht
nu sterretjes
door mijn tranen
We kunnen veel zeggen
maar zwijgen en kijken
en hopen dat morgen
een nieuwe dag zal brengen
Onze handen lossen elkaar niet meer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten