In de ogenschijnlijke stilte
van hartenklop
staat de nacht geschreven
Ik wil geen kapitein zijn
van een zinkend schip
veroordeeld door de schuld
De dromen zijn steeds langer
in onverstaanbare taal
die ik niet wil onthouden
Dus geef me geen carpe diem
maar laat de dag groeien
in mijn achtertuin
En dat begrijpen niet altijd hoeft
wil ik niet aanvaarden
met een vleugje eenzaamheid
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten