zondag 28 oktober 2007

Zoveel uren later

Ik verliet de razende storm
als een dief in de nacht
op zoek naar een nieuwe plek
om dromen te bouwen

Alleen met de gedachte
misschien vlieg je
hier nu boven
mijn stad

Verdronken in vermoeidheid
om iedere keer weer
alert te zijn
en je aan te spreken

De muziek
doet nog steeds pijn aan de oren
maar het is een kleine prijs
voor verdrongen gedachten

En hoewel ik niet veel zin had
kwam de gekte naar ons toe
zodat we konden zien
hoe onschuldig je wel bent

Het is nu officieel
donkerder en kouder
met weer een uurtje meer
om aan je te denken

Geen opmerkingen: